Alles dient alleen nog als illustratie bij het ik

Essayist Bas Heijne schetst hier drie stadia van individualisering: 1) Het ideaal van persoonlijke zelfbeschikking, zoals dat tijdens de Verlichting ontstond voor een groepje eenlingen; 2) Vanaf 1968 werd het persoonlijke politiek: een jonge generatie, veelal studenten, eiste dat de samenleving zo zou worden ingericht dat iedereen zoveel mogelijk zichzelf kon zijn; 3) In het derde stadium, in onze tijd, staat het persoonlijke in alles voorop. De wereld dient zich aan jou aan te passen, het is niet langer andersom. ‘Maar’, zegt Heijne: ‘Houd identiteit en ego maar eens uit elkaar. Hoe verwezenlijk je het hard bevochten (en nog altijd te bevechten) recht om jezelf te zijn, zonder de ander en de rest van de wereld uit het oog te verliezen?’ Zijn voorstel: om te beginnen een houding van meer kijken en minder gezien willen worden.

Bron: NRC – Alles dient alleen nog als illustratie bij het ik